Wczytuję dane...

Przegląd sztuk walki: Sambo – technika walki prosto z ZSRR

Sambo to skrót od rosyjskiego zwrotu: Сaмооборона Без Оружия (czyli po prostu samoobrona bez broni). Ten styl walki (a może raczej samoobrony jak wskazuje jego nazwa) powstał na początku XX wieku w Związku Radzieckim. Główni propagatorzy czy też współtwórcy tego stylu to Wassilij Oszcziepkow oraz Wladimir Spiridonow. Chcieli oni połączyć techniki sztuk walki z terenów ówczesnego ZSRR (tj: gruziński Chidaoba, mołdawski Trînta, tatarski Koras, ormiański Koch, uzbecki Kurash, mongolski Khapsagay i azerbejdżański Gulesh) z technikami dalekowschodnimi. Przede wszystkim chodziło im o stworzenie uniwersalnego systemu walki nastawionego na efektywne i błyskawiczne eliminowanie przeciwnika. O samoobronę bez użycia broni.


No bo właśnie, można założyć, że jeżeli będziemy atakowani, to niekoniecznie ta osoba będzie chciała wejść w starcie gołymi rękami. Częściej można się spodziewać noża (często tak zwanego motylka) czy innego ostrego przedmiotu (w Krakowie na topie są przykładowo maczety). Wtedy sytuacja staje się dużo bardziej niebezpieczna, grozi nam kalectwo lub nawet śmierć. Żeby czuć się pewnie warto umieć się bronić. Taka postawa bezwzględnie doda nam pewności siebie i animuszu a to, że będziemy wiedzieć jak się zachować w newralgicznej sytuacji może wyjść nam tylko i wyłącznie na dobre.


Sambo powstało jako jeden system walki niemniej ewoluowało i aktualnie można mówić już o trzech jego odmianach:


Sambo sportowe – zbliżone do judo i zapasów. Jest nastawione na walkę w stójce oraz parterze. Wykorzystuje chwyty, rzuty, obalenia, dźwignie na ręce, nogi i kręgosłup oraz trzymania.


Sambo bojowe – podzielone na militarne oraz bojowe. Combat Sambo to trening obrony przeciwko uzbrojonemu przeciwnikowi. Zawiera wszelkie możliwe techniki mające na celu obezwładnić przeciwnika ( chwyty, uderzenia, dźwignie, duszenia). Mimo, że nastawiony jest na obronę bez broni to zawiera techniki walki z bronią (nożem, bagnetem czy pałką) – po wytrąceniu broni przeciwnikowi z rąk.
Jak każdy styl walki także w Sambo dopiero wieloletnia praktyka i samozaparcie dają wyniki. Co istotne w Sambo nie jest najważniejsza siła fizyczna, obronić przed napastnikiem dzięki Sambo mogą się osoby niezależnie od swojej tężyzny fizycznej ani innych atrybutów. Trening sztuk walki kształtuje nie tylko fizyczność człowieka ale także jego psychikę i postrzeganie rzeczywistości – co już samo w sobie jest pozytywne. Dodając do tego to, że w sytuacji zagrożenia życia dzięki znajomości stylu walki będziemy w stanie skutecznie obronić siebie i/lub swoją rodzinę wychodzi na to, że style walki warto jest ćwiczyć. Nawet przez długie lata. By w groźnej sytuacji nie pluć sobie w brodę, że się nie wiedziało jak się bronić.


Sambo być może nie należy do szczególnie efektowych stylów samoobrony, jednak nie chodzi w nim o efektowność a o efektywność, której nie można jej zarzucić. W Polsce istnieje nie tylko Polski Związek Sambo ale także kilkanaście szkół gdzie można uczyć się tego stylu samoobrony, niezależnie od wieku!


Przeczytaj jeszcze:

DJU SU – specyficzna samoobrona

Przegląd sztuk walki: AIKIDO

Jaka jest najpopularniejsza broń do samoobrony? 

Google+